29 Μαρτίου, 2024

Όταν οι φασίστες σηκώνουν κεφάλι πας και τις παίζεις!

0

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2022

Απόψεις… με Άποψη

By the way…

Στο δημοτικό ήμουν φόλα ΠΑΣΟΚ παρόλο που η γιαγιά μου η Μαίρη ήταν πάντα πολύ κοντά στο Εσωτερικό και όταν είχαμε εκλογές πάντα ερχόταν στο σπίτι, Ιταλίας 30 πρώτος όροφος, ένας κάτι σε θείος, που είχε τη “Φαίδρα” στην Όλγας – κανένας δημοκρατικός άνθρωπος δεν την έλεγε Βασιλίσσης Όλγας – και έφερνε ψηφοδέλτια του Εσωτερικού και έλεγε… Μαιρούλα αν ζούσε ο Θωμούλης, ο παππούς μου που τον πνίξανε στην Μακρόνησο, Εσωτερικό θα ψήφιζε.

Αλλά εγώ φόλα ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρέας, ο Γεννηματάς, η Μελίνα! Το ΕΣΥ!

Όταν καταργήθηκε το πολυτονικό – τεχνικά μιλώντας είμαι δυσλεξικός και δεν είχα την παραμικρή ιδέα με αυτή τη μαλακία – μπήκε μέσα στην τάξη η κυρία Βαρδάκα, η δασκάλα μου στον “Κοραή”, και είπε… Σιχλετίδη για εσένα το ΠΑΣΟΚ κατάργησε το πολυτονικό!

Πήγαινα στον “Κοραή” ιδιωτικό μεν αλλά με αυτοδιαχείριση του συλλόγου των δασκάλων, πριν το πάρει η Βελλίδη. Όταν ήταν να πάω γυμνάσιο έβαλα βέτο να πάω στο δημόσιο και πήγα στο 2ο στην Ικτίνου και έξι χρόνια με έφαγαν την ψυχή τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ.

Πίσω στο δημοτικό…

Έρχονται οι εκλογές του 85. Δώδεκα χρονών εγώ, αλλά επειδή ο Ανδρέας είχε καταργήσει το πολυτονικό για… εμένα, κατέβαινα βράδυ και κατέβαζα όλες τις αφίσες του Τραμπάκουλα από τους στύλους της ΔΕΗ, τα “βρακιά” που λέμε. Παραμονές των εκλογών καθόμουν Ιταλίας και Όλγας, νομίζω υπάρχει ακόμα εκεί ένας μικρός φούρνος, και περίμενα τον Τίγρη που περνούσε με ένα μηχανάκι κρατώντας τη σημαία του ΠΑΚ και έτρεχα από πίσω και φώναζα… Καλύτερα παπάκι παρά τον Μητσοτάκη!

Στο σχολείο, μιλάμε ήμασταν δώδεκα χρονών, γινόταν μάχη… Βασικός παίχτης από την άλλη πλευρά ήταν ο Βασίλης. Αν και η οικογένεια του ήταν φιλοχουντική το είχαν γυρίσει φουλ Νέα Δημοκρατία για να μην γίνει η Ελλάδα… Κούβα. Ο Βασίλης ερχόταν στο σχολείο με κάτι σε γουόκμαν και έβαζε να παίζουν τα τραγούδια της…γαλάζιας γενιάς και σε περιμένω να έρθεις και πάλι και πίπες μπλε.

Επειδή πάντα πρέπει να υπάρχει στην ιστορία μία γυναίκα…

Το πρόβλημα μου με τον Βασίλη δεν ήταν τόσο ότι ήταν φασίστας – εντάξει δώδεκα χρονών ήμασταν – όσο ότι τον γούσταρε η Αφρούλα. Και ήταν πράγματι ωραίο αγόρι. Και εγώ καλός ήμουν και με γούσταραν άλλα κορίτσια, αλλά το θέμα μου ήταν η Αφρούλα, που την πέτυχα πριν μερικά χρόνια σε έναν ορθοδοντικό, εγώ ήμουν με το Φιλάκι, αυτή ήταν με τον γιό της.

Με αυτά και τα άλλα με τον Βασίλη ρίξαμε ένα χέρι ξύλο όταν είπε ότι δεν υπήρχαν νεκροί στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και ότι αυτά είναι παραμύθια της Αριστεράς.

Τι θέλω να πω…

Όταν οι φασίστες σηκώνουν κεφάλι πας και τις παίζεις.

Μπράβο στον Χάρη Καστανίδη και ντροπή σε αυτόν τον πως τον λένε που κάνει διεθνή καριέρα στο εξωτερικό και στα Δαπιτάκια που έχει μαζέψει.

About Author

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *