Αριστόβουλος Μάνεσης – Δημήτρης Μαρωνίτης. Για να μην ξεχνάμε πως υπήρξαν
από τον Θανάση Τριαρίδη
Ο Αριστόβουλος Μάνεσης και ο Δημήτρης Μαρωνίτης. Για να μην ξεχνάμε πως υπήρξαν. Και πως στην ζωή αυτή υπάρχουν και καθηγητές πανεπιστημίου που λογαριάζουν καθήκον τους το να υπερασπίζονται την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια. Που δεν είναι δούλοι της εξουσίας και γλείφτες του παρακράτους. Που δεν εγκωμιάζουν ναζιστικά τάγματα εφόδου όταν κάνουν πογκρόμ μεταναστών. Με δύο λόγια: Υπάρχουν και καθηγητές πανεπιστημίου που υπερασπίζονται τις αξίες της δημοκρατίας. Και δεν είναι όλοι δουλικοί υπηρέτες του πιο ωμού ρατσισμού σαν τον Γρυσπολάκη.
[…] “Κρατήστε ξύπνιο το μυαλό σας στους σκοτεινούς καιρούς. Μ’ αυτό κυρίως θα πολεμήσετε τη βαναυσότητα της εξουσίας. Μην απομονωθείτε. Με το λόγο, τη σιωπή και την πράξη σας, σταθείτε πλάι σε κάποιον: στη μάνα σας, στον αδελφό σας ή στο φίλο σας και προπαντός στα νεότερα παιδιά, που περιμένουν από σας να δουν, αν θα τους φράξετε ή θα τους ανοίξετε το δρόμο της ελεύθερης αναπνοής. Μη φοβάστε τους ανθρώπους που έχουν ρωμαλέα πάθη: όσους οργίζονται, πίνουν και αγαπούν. Πολεμάτε μόνον τους κάπηλους της ελληνοχριστιανικής ηθικολογίας. Απομονώστε όσους συνεχώς χαμογελούν, που όταν μιλούν δεν σας κοιτούν στα μάτια, κι όταν τους δίνετε το χέρι, δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να το σφίξουν. Ανάμεσά τους θα βρείτε τους χαφιέδες.” […]
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ, Το τελευταίο μάθημα επί δικτατορίας, Ιανουαριος 1968
[…] “Σε ό,τι με αφορά, το ξαναδηλώνω: όσο θα μπορώ να διδάσκω το μάθημα του Συνταγματικού Δικαίου, θα το διδάσκω σαν μάθημα της πολιτικής ελευθερίας. Αν δε το αποψινό μου μάθημα συμβεί να είναι το τελευταίο, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να κρατήσετε από τη διδασκαλία μου την ουσία της: τη σημασία της πολιτικής ελευθερίας, ως ιστορικής κατακτήσεως για την παραπέρα εξέλιξη του κοινωνικού βίου και ως προϋποθέσεως για τη γενικότερη απελευθέρωση και καταξίωση του ανθρώπου. Και επειδή θεωρία και πράξη είναι αλληλένδετες, το ουσιώδες είναι να μείνει κανείς ελεύθερος, όρθιος και αλύγιστος απέναντι στους καταναγκαστικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς των κρατούντων.
Μην επιτρέψετε να σας εξανδραποδίσουν. Διατηρήστε, μέσα στους ζοφερούς και άρρωστους καιρούς, άγρυπνη και ανυπόταχτη τη σκέψη σας, περιφρουρήστε την άγια υγεία και ρωμαλεότητα της ψυχής σας, κρατήστε στητό και αγέρωχο το ωραίο ανάστημά σας. Και αν η Εξουσία, που την συμφέρει να έχει παθητικούς και πολιτικά αδιάφορους υπηκόους, σας πει ότι, έτσι κάνοντας, δεν είστε φρόνιμοι και νομοταγείς πολίτες, αποδείξτε της ότι καλός πολίτης είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης, ο συνειδητός, ενεργός και υπεύθυνος πολίτης.” […]
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ ΜΑΝΕΣΗΣ, Το τελευταίο μάθημα επί δικτατορίας, Φεβρουάριος 1968.
About Author
