Οσμή σκανδάλου στα Ναυπηγεία Ελευσίνας

Όταν ήρθε στη Βουλή η συμφωνία για τα ναυπηγεία Ελευσίνας, όπου αν και ιδιωτική επιχείρηση συμμετείχε το δημόσιο δια του Α. Γεωργιάδη, λόγω του ότι ήταν ο μεγαλύτερος πιστωτής τους, υπήρξαν σοβαρές επιφυλάξεις – επειδή υπήρχε μεγάλη διαγραφή των οφειλών τους απέναντι στο κράτος της τάξης του 90%. Εκτός αυτού, το Πολεμικό μας Ναυτικό που ήταν ο μεγαλύτερος πιστωτής με περίπου 150 εκ. €, θα πληρωνόταν μετά από δεκαετίες – όπου, υπό τις προϋποθέσεις που τέθηκαν, συν τον πληθωρισμό, θα έχουν κυριολεκτικά εξαϋλωθεί τα δάνεια του και άρα θα πρόκειται για σχεδόν 100% διαγραφή.

Από τον Ιούλιο του 2020 έχει μεταβιβασθεί το 52,32% των μετοχών τους, δηλαδή η απόλυτη πλειοψηφία, σε εξωχώρια εταιρία στην Κύπρο, με την ονομασία FEYTEA Holding συμφερόντων του επενδυτή – η οποία, μέσω της θυγατρικής της, ασκεί διοίκηση.

Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, όσο το ότι η μισθοδοσία των εργαζομένων, σε ποσοστό 70%, συνεχίζει να καταβάλλεται από το Πολεμικό Ναυτικό, όπως από το 2016 – ενώ το Πολεμικό ναυτικό πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές, τη μεταφορά του προσωπικού με ιδιωτικά λεωφορεία και το λειτουργικό κόστος του Ναυπηγείου!

Εν τούτοις, από το Νοέμβριο του 2022, το ναυπηγείο έχει εμπορική δραστηριότητα, έχοντας επισκευάσει έως σήμερα πάνω από 60 εμπορικά πλοία – με τα κέρδη από αυτήν τη δραστηριότητα να τα εισπράττει ο εργοδότης και επενδυτής, γνωστός επίσης από τα ΕΛΤΑ! Ακόμη χειρότερα, καταβάλλει στους εργαζομένους για τη δουλειά τους στα εμπορικά πλοία, μόλις 2€ την ώρα εντός του οκταώρου τους – συν 100 € και 50€ μηνιαία, αντίστοιχα για τους εργαζομένους στην παραγωγή και στα γραφεία (για υπερωρίες 12 € την ώρα). 2€ όμως είναι ασφαλώς πολύ λίγα – όση κατανόηση και αν έχει κάποιος.

Αρνείται δε να δώσει δώρο Χριστουγέννων και επίδομα αδείας, λέγοντας πως κακώς τα διεκδικούν οι εργαζόμενοι – όταν η επιθεώρηση εργασίας θεώρησε ανεπαρκείς τις εξηγήσεις που της δόθηκαν από τη διοίκηση, έκρινε παράνομη τη μη καταβολή δώρου Χριστουγέννων, παρέπεμψε την υπόθεση στον αρμόδιο Εισαγγελέα και επέβαλε πρόστιμο, ενώ κάτι ανάλογο είχε συμβεί επίσης με το δώρο του Πάσχα.

Φυσικά τα παραπάνω, εάν ισχύουν, θα συνιστούσαν αθέμιτο ανταγωνισμό γενικότερα – κάτι που όμως δεν είναι στα δικά μας ενδιαφέροντα, όσο το ότι φαίνεται πως συνεχίζει να πληρώνει το Πολεμικό μας Ναυτικό, οπότε όλοι εμείς με τους φόρους μας. Δεν έχει μεσολαβήσει βέβαια η οριστική μεταβίβαση των ναυπηγείων Ελευσίνας στον επενδυτή, όπως ούτε της Σύρου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να συνεχίσει να επιβαρύνεται το κράτος – αφού διαφορετικά μάλλον θα αποτελούσε σκάνδαλο.

Ελπίζουμε να μην ισχύουν πάντως όλες αυτές οι πληροφορίες – ενώ είμαστε μεν υπέρ της λειτουργίας των ναυπηγείων, αλλά όχι με αποικιοκρατικές συνθήκες και εις βάρος του κράτους. Σε κάθε περίπτωση, οφείλει να το ερευνήσει η κυβέρνηση που θριαμβολογεί για την επαναλειτουργία των Ναυπηγείων – τουλάχιστον για να γνωρίζουμε πού και πώς διατίθενται οι φόροι των Πολιτών.

Α.Ν

About Author