Τα πολλαπλά σκάνδαλα του ξεπουλήματος του αερολιμένα Αθηνών

«Τα κέρδη του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ) προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων το 2023, λέγεται πως ήταν περί τα 430 εκ. € – οπότε, με δεδομένο το ότι ο μέσος όρος αποτίμησης του κλάδου είναι 11 φορές τα παραπάνω κέρδη, η τιμή του 100% υπολογίζεται στα 4,7 δις € και του 30% στα 1,4 δις € (συν τις προοπτικές)»

Είχαμε γράψει τα παραπάνω στις 25 Ιανουαρίου – πριν το ξεπούλημα του ΔΑΑ. Τελικά όμως, αντί το ΤΑΙΠΕΔ να εισπράξει τουλάχιστον 1,4 δις € από την πώληση του 30%, εισέπραξε μόλις 784,7 εκ. € – δηλαδή 615,3 εκ. € λιγότερα, γεγονός που από μόνο του είναι σκανδαλώδες.

Επόμενο σκάνδαλο είναι το ότι, ο εκάστοτε ιδιώτης επενδυτής στην Ελλάδα έλαβε μόλις 43 μετοχές, για κάθε 1.000 που εγγράφηκε – δεσμεύοντας ανάλογο ποσόν στην τράπεζα. Ακόμη και εδώ λοιπόν, φαίνεται ο ρατσισμός απέναντι στους απλούς Έλληνες – με την έννοια πως αντιμετωπίζονται δυσμενέστερα σε σχέση με τους ξένους, καθώς επίσης με την εγχώρια ολιγαρχική ελίτ, όπως φαίνεται από τη διαφορετική αντιμετώπιση του ομίλου Κοπελούζου παρακάτω.

Ενώ τώρα το καναδικό συνταξιοδοτικό ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας του Καναδά (!) που κατείχε ήδη το 40% των μετοχών του ΔΑΑ συν 60 μετοχές (διαχειριστής του η PSP Investments), πλήρωσε για το 10% που του μεταβιβάσθηκε απευθείας 9,758 € ανά μετοχή (αγόρασε 30.000.000 από τα 300.000.000 μετοχές που διαθέτει ο ΔΑΑ, ονομαστικής αξίας 1 €), δηλαδή 19% πάνω από την τιμή εισαγωγής που διαμορφώθηκε, ο όμιλος Κοπελούζου πλήρωσε μόλις 8,20 € ανά μετοχή – για το 1% που επίσης του μεταβιβάσθηκε απευθείας (διέθετε ήδη το 5% μείον 60 μετοχές), χωρίς καμία περικοπή, όπως αυτή των λοιπών Ελλήνων.

Επομένως, ο όμιλος Κοπελούζου αγόρασε 3.000.000 μετοχές και πλήρωσε 24,6 εκ. – αντί 29,274 εκ. € που θα πλήρωνε, εάν αγόραζε με την τιμή που δόθηκε στους Καναδούς. Ως εκ τούτου, του δόθηκαν δώρο 4,574 εκ. €, σε σύγκριση με τους Καναδούς – κάτι που δεν είναι καθόλου ευνόητο (τώρα η μετοχή κοστίζει 9,46 €). Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται ξεκάθαρα για μία διάκριση που δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται – ενώ κατά τη γνώμη μας είναι σκανδαλώδης.

Στην αρχική σύμβαση ίδρυσης του ΔΑΑ πάντως προβλεπόταν σωστά ότι, κανένας μέτοχος εκτός του Δημοσίου δεν μπορούσε να υπερβεί το 55% – ενώ ο σκοπός ήταν να παραμείνει υπό κρατικό έλεγχο, αφού πρόκειται για ένα στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο, όσον αφορά την άμυνα της χώρας, καθώς επίσης τον τουρισμό.

Τα ερωτήματα δε που προκύπτουν, εκτός από τα παραπάνω σκάνδαλα, είναι τα εξής:

(α) Γιατί αλήθεια ξεπουλάει το δημόσιο μία τόσο κερδοφόρα και στρατηγικής σημασίας επιχείρηση, με εξαιρετικά ευοίωνες προοπτικές για το μέλλον;

(β) Πώς οδηγούνται όλα αυτά τα χρήματα των αποκρατικοποιήσεων στην αποπληρωμή του χρέους, όταν τα χρέη μας αυξάνονται συνεχώς;

(γ) Γιατί το αεροδρόμιο των Αθηνών πληρώνει και θα πληρώνει με τα κέρδη του, τους Καναδούς συνταξιούχους, με τους Έλληνες συνταξιούχους να ζητιανεύουν τα χρήματα που έχουν ήδη πληρώσει για τις συντάξεις τους;

About Author