Τον λογαριασμό παρακαλώ στον Λαό

Με αφορμή το περιστατικό με τον Πολάκη…

Ξεκινάω με παρένθεση: στο συγκεκριμένο περιστατικό σαφώς είμαι με τον Πολάκη. Τί είπε; Κάλεσε την συνεργάτιδα του υπουργού να μην στραβομουτσουνιάζει όταν μιλάει γιατί είναι εκνευριστικό. Έχουμε πλείστα παραδείγματα συνεργατών – σφουγκοκωλάριων που προκειμένου να δείξουν την απόλυτη πίστη τους στο αφεντικό, εκφράζονται αναρμοδίως σε δημόσιες συνεδριάσεις. Το έχουμε ζήσει χιλιάδες φορές. Απλά καλό είναι να μην ασχολείσαι σε δημόσια συνεδρίαση με αυτά τα σκουπίδια. Και δεν ξέρω ποιος έπρεπε να αποπεμφθεί. Αυτός που αφήνει τα νοσοκομεία χωρίς προσωπικό ΜΕΘ και τα χειρουργεία του «Παίδων» χωρίς αναισθησιολόγους ή αυτός που καλεί την συνεργάτιδα του υπουργού να μην στραβομουτσουνιάζει όταν μιλάει; Κλείνει η παρένθεση.

Το περιστατικό αφορά μια ακόμη κατασκευή πολιτικού γεγονότος. Εντελώς ατυχής στιγμή και για τον Κασελάκη και για την Λινού. Τι έλεγε ο Πολάκης εκείνη την ώρα; Ότι μια ενεργειακή αναβάθμιση του ιατρικού κέντρου Φιλιατρών που κοστολογείται με 300 ή 400 χιλιάδες ευρώ κόστισε 1.790.000 ευρώ. Ο Πολάκης έδινε ένα ακόμη παράδειγμα της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας για να αποδείξει ότι υπάρχουν λεφτά να πληρωθούν οι γιατροί και να στελεχωθεί το ΕΣΥ, αρκεί να σταματήσει η βιομηχανία κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος στις τσέπες των ημετέρων. Κι όμως το γεγονός που αναδείχθηκε ήταν η παρότρυνση του Πολάκη στην συνεργάτιδα του Υπουργού, να σταματήσει να στραβομουτσουνιάζει.

Διότι έτσι ακριβώς δουλεύει το σάπιο ελληνικό κράτος και αυτό είναι το θέμα που έπρεπε να γίνει viral στα Social Media, αλλά αποσιωπήθηκε πλήρως. Ο Πολάκης έκανε ονομαστική αναφορά στους υπαίτιους και τους καλούσε να του κάνουν μήνυση αν τολμούν. Το 1,3 εκ. αέρας σε ένα έργο φάνηκε όμως υποδεέστερο.

Το είδαμε στην υπόθεση του οδοφωτισμού, στα κοινόχρηστα ποδήλατα, στην ενεργειακή αναβάθμιση, στην πυροπροστασία και τώρα και στον ψηφιακό μετασχηματισμό των δήμων. Μελέτες των 50.000 ευρώ για τα σκουπίδια που κοστολογούνται 200.000 ευρώ και παράγουν φωτογραφικούς διαγωνισμούς. Προκηρύξεις διαγωνισμών που άλλο περιγράφουν και άλλο προσδιορίζουν και έργα απαράδεκτης ποιότητας που σε έναν ιδιώτη θα στοίχιζαν 300.000 ευρώ, στο δημόσιο φτάνουν τα 2.000.000. Και βέβαια που να μείνουν λεφτά για να πληρώσουμε γιατρούς στα νοσοκομεία. Από την πρόβλεψη για πλεόνασμα 600.000 στο πρώτο τρίμηνο του 2024, φτάσαμε τα 2,5 δις. Και δεν περισσεύει φράγκο τσακιστό.

Η μίζα και ρεμούλα ρουφάει οποιαδήποτε προσπάθεια της χώρας για να ανακάμψει και ξεζουμίζει την ελληνική επιχειρηματικότητα και το εισόδημα των εργαζομένων με φόρους. Ο κόσμος αγκομαχάει και μια μικρή κάστα πολιτικών πλουτίζουν με μετοχές και διαμερίσματα. Και η ζωή συνεχίζεται κανονικά στην Ελλάδα με διάφορα σόου τύπου Πολάκη, μέχρι την επόμενη κρίση. Μόνο που τότε οι σημερινοί κυβερνώντες θα έχουν αντικατασταθεί. Τον λογαριασμό παρακαλώ στον Λαό.

About Author