ΑΧΛΑΔΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ: Ο λιγνίτης “καταβροχθίζει” το χωριό
από την “Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων”
Ίσως να μη φαίνεται πολύ λογικό σε καιρούς “πράσινης” μετάβασης στην ενέργεια, με χιλιάδες ανεμογεννήτριες να κατακλύζουν βουνά, δάση και σύντομα θάλασσες και χιλιάδες στρέμματα φωτοβολταϊκά να καλύπτουν κάμπους και λόφους να υπάρχουν ακόμη χωριά που ξεριζώνονται από το λιγνίτη. Κι όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Αχλάδα Φλώρινας.
Το τοπικό λιγνιτωρυχείο, που ανήκει στην εταιρεία “Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Α.Ε.”,* έχει πλέον παραβιάσει ακόμα και την ελάχιστη απόσταση ασφαλείας των 250 μέτρων από το χωριό και έχει φτάσει στα 70 μέτρα (!), όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι. Αυτό οδήγησε του κατοίκους σε δυναμικές κινητοποιήσεις, όπως το κλείσιμο δρόμων. Στην κίνηση αυτή η εταιρεία απάντησε με εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων στο ορυχείο, που δήλωσαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των κατοίκων. Ας σημειωθεί ότι η εκκένωση του χωριού είναι προαποφασισμένη από το κράτος, καθώς εδώ και χρόνια έχει ληφθεί η απόφαση για τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις, που κοστολογούν το χωριό στα 40 εκατ. Ευρώ. Δείτε περισσότερα εδώ.
Δεν θα ήταν όμως αναμενόμενο, σε καιρούς “απολιγνιτοποίησης” τέτοιες αποφάσεις να ακυρωθούν και να σταματήσει η λειτουργία του ορυχείου; Η κυβέρνηση πράττει ακριβώς το αντίθετο. Στα τέλη του 2023 ο Υπουργός Περιβ. και Ενέργειας Θ. Σκυλακάκης και η Υφυπουργός Περιβ. και Ενέργειας Α. Σδούκου υπέγραψαν απόφαση με την οποία η λειτουργία του λιγνιτωρυχείου Αχλάδας παρατείνεται ως το 2028. Στη σύμβαση ορίζεται ότι η εταιρεία υποχρεούται να διατηρήσει την παραγωγή λιγνίτη σε τουλάχιστον 750.000 τόνους κατ’ έτος. Στην ίδια σύμβαση αναφέρεται ότι “η λειτουργία του λιγνιτωρυχείου καθίσταται αναγκαία, προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη αξιοποίηση των εγχώριων λιγνιτικών αποθεμάτων για την τροφοδότηση των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ιδίως να διασφαλιστεί ο εφοδιασμός και η ομαλή παραγωγική λειτουργία του ΑΗΣ Μελίτης”. Διαβάζοντας παρακάτω αντιλαμβανόμαστε οτι τα “απαραίτητα” αποθέματα λιγνίτη βρίσκονται κάτω από 4 χωριά (Αχλάδα, Άνω Αχλάδα, Γιουρούκι, Ποτάμι) που θα χρειαστεί να καταστραφούν. (πηγή εδώ)
Σαν να μην έφτανε η καταστροφή στην Αχλάδα, πρόσφατα το ΥΠΕΝ ανανέωσε και τους περιβαλλοντικούς όρους των λιγνιτωρυχείων στην Πτολεμαΐδα μέχρι το 2028. Δείτε εδώ.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν πράγματα που βλέπουμε εδώ και καιρό. Όχι μόνο ο ΑΗΣ Μελίτης και ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου συνεχίζουν να λειτουργούν, αλλά πλέον έχει προστεθεί στις λιγνιτικές μονάδες και η νέα “Πτολεμαΐδα 5”. Μια ματιά στο ενεργειακό μίγμα της χώρας σε καθημερινή βάση δείχνει του λόγου το αληθές, δηλ. ότι ο λιγνίτης συνεχίζει να καίγεται συνεχώς. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εξάγουμε κιόλας λιγνίτη, ο οποίος καίγεται σε λιγνιτικές μονάδες της Βόρειας Μακεδονίας (π.χ. Μπίτολα) και σε πολλές περιπτώσεις… εισάγουμε το ρεύμα αυτό στη χώρα μας (αυτό συμβαίνει κατά κόρον στο ορυχείο της Αχλάδας).
Γιατί όμως δε βγαίνει ο λιγνίτης επιτέλους από το ενεργειακό μίγμα; Ένας απο τους λόγους είναι ότι, παρά τις αμέτρητες εξαγγελίες ότι οι βιομηχανικές ΑΠΕ (αιολικά, φωτοβολταϊκά) φθηναίνουν το ρεύμα (ποιος αλήθεια πιστεύει ακόμα αυτό το παραμύθι;), εν τέλει αυτό το κάνει φέτος ο… “ακριβός” λιγνίτης. Δείτε εδώ.
Ένας ακόμα πιο σημαντικός λόγος για την παραμονή του λιγνίτη είναι ότι θεωρείται απαραίτητος για να εξασφαλιστεί η επάρκεια και ασφάλεια εφοδιασμού του ηλεκτρικού συστήματος. Αυτό το υποστηρίζει ο ίδιος ο ΑΔΜΗΕ σε μελέτη που εκπόνησε για τα έτη 2025-2035. Όπως αναφέρει σχετικό άρθρο: “Μοιάζει με σχήμα οξύμωρο αλλά όσο αυξάνεται η διείσδυση των ΑΠΕ τόσο πιο απαραίτητα για την επάρκεια του συστήματος γίνονται τα συμβατικά καύσιμα, λιγνίτης και φυσικό αέριο. Αυτό γιατί οι ΑΠΕ από μόνες τους ακόμη και με αποθήκευση με μπαταρίες διάρκειας μεγαλύτερης των δύο ωρών, που λαμβάνει υπόψη του ως παραδοχή ο ΑΔΜΗΕ, δεν μπορούν να διασφαλίσουν την επάρκεια του συστήματος.” Πηγή.
Από όλα αυτά επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά το τεράστιο πρόβλημα που αποτελεί η μη ελεγχόμενη αυξομειούμενη παραγωγή ρεύματος από αιολικά και φωτοβολταϊκά μεγάλης κλίμακας. Το αποτέλεσμά της είναι καταστροφή του περιβάλλοντος, ακριβότερο ρεύμα, ενεργειακή ανασφάλεια και προσκόλληση στα ορυκτά καύσιμα.
Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: Καμία επέκταση των εξορύξεων λιγνίτη, που είναι καταστροφικές για το περιβάλλον, τις τοπικές κοινωνίες και το κλίμα. Τόσο απλά!
* Η «Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας» ανήκει στην οικογένεια Ρόζα, ενώ πλέον συμμετέχει με σημαντικά κεφάλαια και ο Όμιλος Μυτιληναίου. Η εκμίσθωση του λιγνιτωρυχείου στην εταιρεία γίνεται από την ΔΕΗ.
About Author
