Καμπάνα πολλών decibel
από τον Δημήτρη Αγγελακόπουλο
Την ώρα που η κοινή γνώμη παρακολουθεί τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ, ως μια φαρσοκωμωδία τουλάχιστον για τον πρώτο, στα δεξιά του πολιτικού συστήματος γίνονται πραγματάκια. Πραγματάκια που σηματοδοτούν κινητικότητα, εξελίξεις και φυσικά την ανάπτυξη μίας δυναμικής.
Μέχρι σήμερα έχουν μετακινηθεί στο κόμμα της κας Λατινοπούλου, Φωνή Λογικής, κορυφαία στελέχη της Σαμαρικής πτέρυγας προεξάρχοντος του κου Κόλλια, γραμματέα οργανωτικού της ΝΔ τα χρόνια της προεδρίας Σαμαρά κι ενός εκ των στενότερων συνεργατών του. Την ίδια ώρα έχουν αρχίσει γαλάζιοι βουλευτές, όχι τυχαία ονόματα, να ασκούν κοινοβουλευτικό έλεγχο στην κυβέρνηση. Πρόκειται για ονόματα που είχαν παρευρεθεί άπαντα στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη με ομιλητές τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος παρουσίασε για μια ακόμη φορά έναν συνολικό και διακριτό προγραμματικό λόγο διακυβέρνησης ασκώντας δριμύα κριτική στο Μητσοτάκη.
Αν λάβουμε υπόψιν και τις δηλώσεις της κας Λατινοπούλου πως μέσα στο επόμενο διάστημα το κόμμα της πρόκειται να αποτελέσει το νέο σπίτι για μια σειρά πάλαι ποτέ κραταιών γαλάζιων στελέχων, τότε μιλάμε για σοβαρές σοβαρότατες εξελίξεις στα δεξιά της σημερινής ΝΔ. Αν αυτά έχουν να κάνουν με τη γενικότερη αμφισβήτηση της πολιτικής της ΝΔ και τη ανάδειξη μιας νέας πολιτικής παράταξης ή σχετίζονται μόνο με την εκλογή προέδρου μένει να φανεί.
Κατά τη γνώμη μου, πάντως νομίζω πως ο σχεδιασμός αυτός δεν είναι βραχυπρόθεσμος κι έχει μεγάλο ορίζοντα που φτάνει στις επόμενες εθνικές εκλογές. Εκεί που θα υπάρχει χώρος για έναν φορέα που θα εκφράσει όλους τους απογοητευμένους φτωχοποιημένους πολίτες. Κι αν πιστέψουμε πως αυτός ο φορέας θα αφορά μόνο δεξιά – ακροδεξιά μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσουμε την κοινωνική πραγματικότητα, για να αντιληφθούμε πως τα τείχη έχουν πέσει πλέον.
Να άλλη μια καμπάνα για τις δυνάμεις αριστεράς – κεντροαριστεράς. Καμπάνα πολλών decibel. Αν οι καμπάνες από τη Γερμανία και τη Γαλλία είναι μακριά, αυτές οι καμπάνες εδώ στην Ελλάδα είναι πολύ κοντά. Έχουν απομείνει άραγε κάποιοι που να ακούν; Που να θέλουν;