“Απόψεις… με Άποψη” – “Η σεξουαλική κακοποίηση και ένα ανύπαρκτο κράτος δικαίου”
Γράφει – Επιμέλεια: Έλλη Στασινή
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2021
“Απόψεις… με Άποψη”
Πρόσφατο θέμα, οι δηλώσεις της κυρίας Μπεκατώρου πάνω στην σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη.
Δεν πρόκειται να σταθώ στα “γιατί το είπε τώρα και όχι τότε;”, “Είναι πολιτικά παιχνίδια”, “Λόγω καριέρας τότε δε την ενοχλούσε;”, “Ας το αποδείξει στα δικαστήρια” όσοι θέλετε να πείτε την γνώμη σας με αυτό το τρόπο, κάντε το στα social media ελεύθερα και θαρραλέα.
Ως ψυχολόγος και γυναικά η κακοποίηση είτε γίνεται αύριο είτε πριν 30 χρόνια αφήνει σημάδια στην ψυχή και θέλει τρομερή δύναμη να υπερπηδήσεις όλα αυτό που έχεις βιώσει και να το πεις δημοσία. Το θέμα όμως είναι πως η κοινωνία για άλλη μια φορά διασπάται σε ομάδες ενώ έχει είδη διαχωριστεί στο κομμάτι το εμβολίων με τους «ψεκασμένους» και μη.
Αυτό για μια κοινωνία δεν είναι υγιές και το αντίκτυπο φαίνεται στα εγκλήματα που αυξάνονται ραγδαία στους νέους, τους τελευταίους τρεις μήνες έχουμε ανήλικους που βιάζουν, σκοτώνουν, βιαιοπραγούν δημοσία και κυκλοφορούν σε αγέλες θυμίζοντας φτωχογειτονιές της Καλαβρίας και Σικελίας που η μαφία συλλέγει τα νέα της μέλη.
Είναι φανερό πλέον πως όσοι ασχολείστε με το νομικό πλαίσιο (δικαστές, ανακριτές, εισαγγελείς, νομοθέτες) και οι αστυνομικοί έχετε όχι μόνο αποτύχει αλλά και απογοητεύσει μια ολόκληρη κοινωνία σε τέτοιο βαθμό που αργά η γρήγορα θα πάρει τον νόμο στα χέρια της.
Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα στο τόξο της δύσης που ο θύτης προστατεύεται περισσότερο από το θύμα, που τα οικονομικά εγκλήματα των πολιτών αντιμετωπίζονται με μένος ενώ σε όλα τα υπόλοιπα υπάρχει επιείκεια και ανοχή. Πέρα πως οι νομοί έχουν στηθεί με τέτοιο τρόπο που εξυπηρετούν τους νομικούς, πέρα πως το σύστημα έχει φτάσει να μπουκώνει από υποθέσεις που απαιτούνται χρόνια για να παρθεί μια απόφαση ακόμη και σε παρανομίες κατά του δημοσίου έχει χαθεί το μέτρο που ξεχωρίζει το γράμμα του νόμου και το πνεύμα του νόμου.
Η δικαιοσύνη είναι δεύτερη εξουσία για κάθε κράτος και όταν ερωτοτροπεί με την πολιτική και τα συμφέροντα της τότε έχουμε περιπτώσεις σαν της Ολυμπιονίκης που φοβούνται να βρούνε δικαίωση, έχουμε περιπτώσεις πολιτών που «δε θέλουν να μπλέξουν» γιατί οι νομοί δε πρόκειται να τους προστατέψουν, έχουμε τις κλειστές κοινωνίες που όλοι γνωρίζουν αλλά κανείς δε μιλά και τα θύματα αυξάνονται.
Πλέον για να βρεις το δίκιο σου πρέπει να έχεις γνωριμίες και υποθέσεις μένουν στο σκοτάδι διότι είτε τα ΜΜΕ δεν ενδιαφέρονται να τις προβάλουν, είτε δε τις γνωρίζουν ακόμη.
Αντί να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια της επανάστασης που αρκετοί από τους ήρωές πέρασαν από την φυλακή μήπως θα ήταν καλύτερα να αλλαχτούν οι νόμοι, και να επιτελούς να έχουμε ένα κράτος δικαίου και όχι το πολιτικό μπάχαλο που επικρατεί.
Κλείνω με την φράση του δικαστή Charles Evans Hughes «Ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσεις ένα έγκλημα είναι μέσω της πρόληψης και της προστασίας του θύματος».
______Ελλη Στασινη______
About Author
