Οικογενειακές Ιστορίες νούμερο 1000 και διάλυση του Ε.Σ.Υ.

Την Πέμπτη στις 9:30 το πρωί χτύπησε αυτοκίνητο τον μπαμπά μου. Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ και λίγο αργότερα έφτασε εκεί ο Δημήτρης αφού ειδοποιήθηκε από τους διασώστες του ΕΚΑΒ.

Μετά τις πρώτες εξετάσεις που του έκαναν, αξονική, ακτίνες, καρδιογράφημα, ράμματα στα χείλη, τον έβαλαν κατά τις 12:00 στην αίθουσα βραχείας νοσηλείας. Όταν τον είδα πάνω στο φορείο, με το δεξί μάτι ολόκλειστο από το πρήξιμο και μελανιασμένο, το κεφάλι χτυπημένο μέσα στα αίματα, το στόμα σαν του βρικόλακα, κόντεψα να σωριαστώ. Γύρω του 25 ακόμη άτομα σε ράντζα και κρεβάτια πρόχειρης νοσηλείας και 2 νοσηλεύτριες μέσα στο δωμάτιο.

Αφού ενημερώθηκα από τους γιατρούς του χειρουργικού τμήματος για την κατάστασή του και την αναμονή των αποτελεσμάτων, μου είπαν ότι θα του κάνουν εισαγωγή και για να γίνει αυτό έπρεπε να βγει το αποτέλεσμα του μοριακού τεστ για τον Κορονοϊό ώστε να ξέρουν αν θα μπει σε κλινική covid ή στην χειρουργική. Αυτά έγιναν στις 14:30 και οι γιατροί υπέθεταν ότι το μοριακό θα βγει στις 16:00.

Ο μπαμπάς κάθε φορά που έμπαινα στην αίθουσα βραχείας νοσηλείας παραπονιόταν για ένα κρεβάτι. Παραμιλούσε μόνος του κι έλεγε ένα κρεβάτι βρε παιδιά, πονάει η πλάτη μου. Ένα κρεβάτι Κική μου με πονάει αυτό το σίδερο στην πλάτη μου. Τώρα μπαμπάκα μου, τώρα. Θα βγει το τεστ σου και θα μπεις στο δωμάτιο. Εντωμεταξύ παραπονιόταν και για το δεξί του πόδι ότι τον ενοχλούσε. Στραμπούληγμα θα είναι μπαμπά, θα το πω εγώ στους γιατρούς. Ξανά στην αίθουσα των γιατρών να ρωτήσω για τα αποτελέσματα, γιατί αργούν, να τους πω τι φάρμακα παίρνει, να πω για το πόδι του, να πω το ιστορικό του.

Πήγε 4, πήγε 5, μου είπαν τελικά το αποτέλεσμα του μοριακού θα βγει στις 6 γιατί άσχετα αν του μπαμπά του πήραν δείγμα στις 11 και σε άλλους πήραν δείγμα στις 4, τα κρατούσαν για να τα βγάλουν όλα μαζί. Κι αν το δείγμα του μπαμπά ήταν ασαφές γιατί είχε αίματα όταν το πήραν, έπρεπε να επαναληφθεί. Πήγε 6, πήγε 7, ξανά στους γιατρούς, να παρακαλάω τους νοσηλευτές να του βάλουν μια πάνα και να του φορέσουν τη πιτζάμα του. Όλα τα είχαμε μαζί μας, όλα!!!

Από τις 9μιση που τον χτύπησε αυτοκίνητο, με τραύμα στο κεφάλι, στο μάτι, στο στόμα, με σπασμένο αστράγαλο, ναι τελικά είχε και σπασμένο αστράγαλο, ο 86 χρόνος ήταν οριζοντιομένος σε ένα ράντζο για 10 ώρες. Ο 86χρονος μπαμπάς μου.

Και να παρακαλάς, να παρακαλάς για τον πόνο του, για την αξιοπρέπειά του. Και να πνίγεσαι από παντού. Φύγετε εσείς να σου λένε. Ποιος να φύγει ρεεεεεεε;;;;;; Πώς να τον αφήσω σε αυτό το μαντρί;;;; Μέχρι εκεί άντεξα. Μετά έβαλα τα κλάμματα με λυγμούς και φωνές. Γ@ώωωω τη Ν.Δ., Γ@ώωωω τον Μητσοτάκη, Γ@ώωωωωω τη Δεξιά σας. Μέσα στους διαδρόμους του νοσοκομείου και στον αυλόγυρο.

Αυτό συμβαίνει όταν αποδεκατίζεται το Ε.Σ.Υ. χαϊβάνια. Όταν μέσα στα Δημόσια νοσοκομεία δεν υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτές. Όταν μειώθηκαν κατά 10.000 από το 2019 κι εσύ βάλε το λιγότερο 20.000 γιατί πλέον έχουμε και κλινικές Covid που εκεί πηγαίνουν οι γιατροί που άλλοτε ήταν στις υπόλοιπες κλινικές και στους υπόλοιπους ασθενείς.

Σήμερα ο μπαμπάς μου χτυπούσε το κουδούνι για να έρθει νοσηλευτής στο δωμάτιό του. Δεν μπορεί να σηκωθεί και δεν μπορεί να περπατήσει. Δεν πήγαινε κανένας. Γιατί;;;;;; Γιατί στη σημερινή βάρδια για 25 ασθενείς υπήρχε μία μόνο νοσηλεύτρια. Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της πόλης, ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Ελλάδας.

Βάλτε καρδούλες στα Ραφάλ, φορέστε Μακεδονικές φορεσιές, προσευχηθείτε στις εκκλησίες να πάρουμε πίσω την Αγιά Σοφιά… Να σας βοηθήσει ο Θεός κι η τύχη σας φτωχούς και πλούσιους. Και λέω και πλούσιους γιατί κι εγώ φτωχιά δεν είμαι. Στην κυριολεξία δεν είμαι!!! Αλλά αν σου τύχει το απρόσμενο, στο Δημόσιο Νοσοκομείο θα πας. Όλοι εκεί θα πάμε.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου αν τύχει να αρρωστήσεις, εύχομαι ποτέ, αλλά αν τύχει, να είναι αφού αλλάξει αυτή η κυβέρνηση. Και έχω μπει σε νοσοκομεία με κάθε άλλη κυβέρνηση. Τέτοιο χάλι, τέτοιο ρημαδιό, τέτοιο τσαλαπάτημα αξιοπρέπειας δεν είδα ποτέ. Σε ανθρώπους που πλήρωναν μια ολόκληρη ζωή το Εθνικό Σύστημα Υγείας για τη ζωή τους.

Βρες Μητσοτάκηδες τότε να σε σώσουν.

Εσένα ή τους γονείς ή τα παιδιά σου.

About Author