Για την Ιστορία..

Για την ιστορία και για την μοναδική χώρα στην Ευρώπη που γιορτάζει την έναρξη του πολέμου με ένα «Όχι» που δεν ειπώθηκε ποτέ από ένα δικτάτορα που ξέπλυνε το όνομά του στην ιστορία. Για τη μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση γιατί αυτή έγινε από τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ και αυτό τους πονάει ακόμα.

Για τη χώρα που συνεχίζει και συντηρεί κυβερνήσεις φασιστών και ιδεολογικών και φυσικών απογόνων προδοτών και δοσίλογων. Για τη χώρα με την πιο κοντή και διαστρεβλωμένη μνήμη, που πλάθει παραμύθια και ονειρεύεται αρχαίες ελλάδες και Βυζάντια.

Το «ΟΧΙ» που είπε ο Μεταξάς στον Ιταλό πρέσβη Εμμανουέλε Γκράτσι τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 δεν ήταν «όχι» αλλά «Alors, c’est la guerre!» (Δηλαδή έχουμε πόλεμο). Το «ΟΧΙ» δεν ήταν αποτέλεσμα της «ηρωϊκής και πατριωτικής» στάσης του Μεταξά, έχει μεγάλο παρασκήνιο η ιστορία.

Ο Μεταξάς ιδεολογικά άνηκε στον Άξονα και αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Όπως αδιαμφισβήτητο είναι και το γεγονός πως ο δικτάτορας συνέχισε το έργο (σε ότι αφορά την οικονομική εξωτερική πολιτική) των κυβερνήσεων του Βενιζέλου κάτι που κράτησε την Ελλάδα, «δεμένη» στο Βρετανικό άρμα. Επιπλέον, είναι γνωστό πως ο Μεταξάς ήταν λάτρης του Μουσολίνι και έστησε την δικτατορία του «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν»

Και κάπως έτσι η απάντηση του Μεταξά στο ιταλικό τελεσίγραφο δεν ήταν αποτέλεσμα ηρωισμού ή ιδεολογικής συνέπειας (θα το ήθελε παρά πολύ να αφήσει τους ομοϊδεάτες Ιταλούς φασίστες να μπουν ελεύθερα) αλλά μια κίνηση στην οικονομική σκακιέρα και μια σωστή εκτίμηση της επόμενης ημέρας μιας και αντίθετη απάντηση του «ΟΧΙ» θα σήμαινε παραβίαση της συμμαχίας της ΑΝΤΑΝΤ και οι Άγγλοι θα καταλάμβαναν άμεσα Αθήνα, Πελλοπόνησο, και Κρήτη με τις σταθμευμένες εκεί μεραρχίες.

Ετσι πολλοί Έλληνες «θαύμασαν» το δυναμισμό του καθεστώτος του. Ο ίδιος ο Μεταξάς είχε σπουδάσει στη Γερμανία και ένοιωθε οικεία αυτή τη χώρα, αν και την κρίσιμη στιγμή η πολιτική του κρίση του υπαγόρευσε να μην αγκιστρώσει την Ελλάδα στο άρμα του ναζισμού.

Το μεγάλο ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός στα βουνά της Αλβανίας κατά την εισβολή και στα βουνα και τις πόλεις της Ελλάδας κατά την κατοχή.

Η άρνηση στον Ιταλό πρέσβη για το Μεταξά ήταν επιβεβλημένος μονόδρομος από τους Βρετανούς, εφόσον ο Χίτλερ του είχε δηλώσει σαφώς ότι ουδετερότητα της Ελλάδας, (δηλαδή συμμαχία με τον Άξονα) θα σήμαινε ότι παραχωρείται η Ήπειρος έως και την Πρεβεζα στους Ιταλούς και η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στους Βουλγάρους.

Στο τελεσίγραφο, η φασιστική κυβέρνηση της Ιταλίας κατηγορούσε την φασιστική ελληνική κυβέρνηση, αφενός για την επιδειχθείσα ανοχή έναντι των τότε βρετανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στα ελληνικά χωρικά ύδατα, και αφετέρου για προκλητική δράση έναντι του αλβανικού Βασιλείου, το στέμμα του οποίου είχε περάσει στον Βασιλέα της Ιταλίας, ενώ ταυτόχρονα ζητούσε την ανεμπόδιστη προέλαση των ιταλικών στρατευμάτων εντός της χώρας και την κατάληψη συγκοινωνιακών κόμβων.

Η Ελλάδα βάσει του συμφώνου της ΑΝΤΑΝΤ είχε δεσμευτεί να συνταχθεί με τη Βρετανία σε περίπτωση πολέμου με τον Άξονα και τέσσερις βρετανικές μεραρχίες βρίσκονταν στην Ελλάδα ήδη από το 1936, χρονιά κατά την οποία ο Μεταξάς ανέβηκε στην εξουσία.

Το οξύμωρο με τον Μεταξά είναι ότι ενώ ιδεολογικά ήταν φασίστας και αντέγραφε και εφάρμοζε πιστά αυτά που έβλεπε πως κάνουν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, γεωπολιτικά ανήκε αναγκαστικά στο φιλοβρετανικό στρατόπεδο.

Η Ελλάδα είχε μετατραπεί από το 1936 σε κράτος φασιστικό με την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά και όπως έγραφε ο ίδιος στο Προσωπικό του Ημερολόγιο, «η Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου κράτος αντικομουνιστικό. Κράτος αντικοινοβουλευτικό. Κράτος ολοκληρωτικό». Το αποτυχημένο στρατιωτικό κίνημα των βενιζελικών του Μαρτίου του 1935 επέτρεψε την πλήρη πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία των φιλομοναρχικών και την παράδοση της εξουσίας στον Μεταξά.

Η παλινόρθωση της μοναρχίας στις 3 Νοεμβρίου του 1935 υπήρξε αποτέλεσμα των μεθοδεύσεων των Βρετανών και των βίαιων και παράνομων πράξεων του Κονδύλη. Στο πρόσωπο του μονάρχη Γεωργίου Β’ η ελληνική κοινωνία απέκτησε έναν πιστό εντολοδόχο της βρετανικής πολιτικής και έναν εγγυητή των βρετανικών συμφερόντων στην περιοχή. Άλλωστε η Ελλάδα από ίδρυσης κράτους δεν είχε πάψει να είναι βρετανικό προτεκτοράτο.

Οι εκλογές του 1936, στις οποίες επικράτησαν και πάλι οι μοναρχικοί, και η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων για να βρεθεί μια λειτουργική λύση στη διακυβέρνηση έδωσε την ευκαιρία στον Γεώργιο Β’ να επιβάλει ένα ελεγχόμενο απολύτως απ’ αυτόν αυταρχικό καθεστώς μέσω του Ιωάννη Μεταξά, αρχηγού του ασήμαντου Κόμματος των Ελευθεροφρόνων. Φυσικά με εντολή και πάλι των Βρετανών. Αυτοί ήταν άλλωστε μαζί με τους Αμερικανούς που ενίσχυσαν οικονομικά και επιχειρηματικά και τη ναζιστική Γερμανία.

Το de facto γεγονός πως η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο της Μεγάλης Βρετανίας καθιστά ξεκάθαρα πως το μεταξικό καθεστώς δεν θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί να σταθεί απέναντί της. Άλλωστε το εξωτερικό χρέος της χώρας το 1932 έφτανε τα 1,022 δισεκατομμύρια χρυσά φράγκα, ενώ το εσωτερικό χρέος ήταν 144 εκατομμύρια χρυσά φράγκα.

Βασικοί δανειστές της χώρας και κάτοχοι των ελληνικών χρεογράφων ήταν ο οίκος «Hambro» του Λονδίνου, το συγκρότημα «Speyer and Co» της Ν. Υόρκης και η Εθνική Τράπεζα Αθηνών (την οποία ελέγχει ο βασιλιάς και κατ’επέκταση οι Βρετανοί)

Η εισβολή της Ιταλία δεν ήταν αιφνίδια, ούτε ήρθε ως έκπληξη η επίσκεψη του Ιταλού πρέσβη. Η επίδοση του τελεσιγράφου αναμενόταν ήδη από ημέρα σε ημέρα, η ημερομηνία της επίδοσης την 28 Οκτωβρίου θεωρούνταν η πλέον πιθανή δεδομένου ότι αποτελούσε εθνική επέτειο του φασισμού στην Ιταλία από το 1925.

Λίγο πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιωάννης Μεταξάς κατέφυγε σε αγγλικές τράπεζες για την παροχή δανείων, παραδίδοντας τον αποκλειστικό έλεγχο των τηλεπικοινωνιών με το εξωτερικό για 16 χρόνια σε αγγλικές εταιρείες, ενώ διατήρησε το εργοστάσιο συναρμολόγησης αεροπλάνων υπό βρετανικό έλεγχο. Η εκχώρηση των κρατικών υποδομών στους Βρετανούς διέλυσε, όπως ήταν λογικό, τους ενδοιασμούς του Λονδίνου για τις προθέσεις του Μεταξά. Η σύμβαση Cooper που είχε συναφθεί μερικούς μήνες νωρίτερα είχε παραχωρήσει επίσης όλο τον ορυκτό πλούτο και τους υδρογονάνθρακες της χώρας στους Αμερικάνους για 70 χρόνια.

Στα τέλη του 1938 ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα βομβάρδιζε την υπηρεσία του με αναφορές εκθειάζοντας το καθεστώς Μεταξά, τη μόνη λύση στο πολιτικό χάος της χώρας, όπως έλεγε. Η απροκάλυπτη αγγλική υποστήριξη εξώθησε τον Μεταξά σε ακόμη μεγαλύτερη προσχώρηση στη βρετανική συμμαχία.

Από την πλευρά τους οι Βρετανοί θεωρούσαν τον Μεταξά, αν και φιλογερμανό φασίστα, περισσοτερο προσκείμενο μαζί τους παρά με τους ιδεολογικά συγγενείς του. Έτσι τον Απρίλιο του 1939, όταν ο Μουσολίνι κατέλαβε στρατιωτικά την Αλβανία, η Αγγλία και η Γαλλία εγγυήθηκαν επίσημα την ανεξαρτησία της Ελλάδας και της Ρουμανίας σχηματοποιώντας έτσι τα στρατόπεδα που διαμορφώνονταν στην περιοχή.

Η νίκη των Ελλήνων το 1940 επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα.

Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.

Η Ελλάδα αν και η ηρωική αντίσταση στα βουνά της Αλβανίας έγινε σύμβολο ηρωισμού σε όλη την Ευρώπη, συνεχίζει να είναι η μοναδική χώρα της μεταπολεμικης Ευρώπης που γιορτάζει την έναρξη και όχι τη λήξη του πολέμου. Τιμή και δόξα στον ελληνικό λαό που έδωσε τη ζωή του για την ελευθερία και αντιστάθηκε σθεναρά και με αυτοθυσία εκείνο το χειμώνα του 40.

– Εγώ Γιόσεφ το “Οχι” το είπα γιατί θα μου κόβανε τον κ@λο οι Άγγλοι. Ξέρεις πόσο σας αγαπώ κι εσάς και τον Μπενίτο.

– Καλή καρδιά ρε Γιάννη. Απλά μας βγάλατε εκτός προγράμματος.

– Λες να γίνει καμία μ@λακία που οι δικοί μας το πήρανε ζεστά και καθυστερήσαν την εισβολή στην ΕΣΣΔ ένα δίμηνο;

– Μπα δεν νομίζω ρε Γιάννη. Όλα καλά. Εκδρομούλα θα είναι όπως στη Γαλλία.

– Είναι και ο Ρωσικός χειμώνας και ο άλλος Joseph εκεί δεν αστειεύεται. Μην τα βρείτε σκούρα με τους Μπολσεβίκους.

– Σιγά μην μπουν και στο Βερολίνο και αναγκαστούμε να αυτοκτονήσουμε.

– Μπά ρε, ο λατρεμένος Φύρερ έχει και την αγάπη της Εκκλησίας μας.

– Τώρα ησύχασα ρε Γιάννη. Πάμε για τσίπουρα;

Στην πρώτη φωτογραφία ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς με τον υπουργό προπαγάνδας της Ναζιστικής Γερμανίας, Γιόσεφ Γκέμπελς στην Καστέλλα.

Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε.