Η προβολή του συνθήματος “ούτε δεξιά ούτε αριστερά” είναι συνθηκολόγηση με την ακροδεξιά. Ούτε μια αριστερή και δημοκρατική ψήφος στην πλεύση λαθροχειρίας.
από τον Ник Ско
*…Το σύνθημα “ούτε δεξιά ούτε αριστερά” είναι η ιδρυτική πράξη της γαλλικής “επαναστατικής δεξιάς” (“droite révolutionnaire”) και της φασιστικής ακροδεξιάς από το 1914 και μετά, ιδίως στη διάρκεια του μεσοπολέμου.
Ο κορυφαίος ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας, Zeev Sternhell (Ζεβ Στέρνχελ 1935 – 2020), έχει παρουσιάσει διεξοδικά στο βιβλίο του “Ni droite ni gauche. L’idéologie fasciste en France” (“Ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Η φασιστική ιδεολογία στη Γαλλία”, 1983). Πολύτιμη δουλειά, την οποία οφείλουν να διαβάζουν όσοι/ες μελετούν ιστορία και ασχολούνται με την έρευνα του φασιστικού φαινομένου.
Ο Στέρνχελ εξετάζει πώς, σε μια πυκνή από γεγονότα περίοδο, το “ούτε δεξιά ούτε αριστερά” άνοιξε τον δρόμο των αντιμαρξιστών συνομιλητών της συντηρητικής αστικής τάξης, των “νεοσοσιαλιστών” του Μαρσέλ Ντεά, των σωβινιστών και ρεβανσιστών αντικομμουνιστών του Ζακ Ντοριό, των θεωρητικών της “αναγέννησης” του καπιταλισμού προς τον φασισμό και τον δωσιλογισμό. Μεταπολεμικά, όλα αυτά τα ρεύματα της ακροδεξιάς, όπως και το σύνθημα “ούτε δεξιά ούτε αριστερά” έγιναν οργανικά στοιχεία του “Εθνικού Μετώπου” των Λε Πεν.
Στην Ελλάδα, το “ούτε δεξιά ούτε αριστερά” γνωρίζει καινούριες πιένες μέσα από την οργανωμένη μιντιακή υπερπροβολή μιας ακραία φιλόδοξης και αδίστακτης περσόνας και του νεφελώματός της, συνοδευόμενο από τις φενακιστικές καρδούλες της μεταδημοκρατίας. Η προγραμματική προβολή του συνθήματος είναι συνθηκολόγηση με την ακροδεξιά (αν όχι προσχώρηση σε αυτήν) και διακήρυξη για διάθεση συνεννόησης με τους φορείς περαιτέρω αυταρχικών τομών και μετασχηματισμών στην ελληνική κοινωνία.
Ούτε μια (1) αριστερή και δημοκρατική ψήφος στην πλεύση λαθροχειρίας. Να βάλουμε φρένο στην αποβλάκωση, στον ύπουλο προπαγανδιστικό οίστρο και στη διολίσθηση προς ένα νεογιελτσινικό τσίρκο των “προθύμων”.
About Author
